Ook de sfeeracties in De Kuip én in de uitvakken waren dit seizoen kampioenswaardig. Supportersvereniging De Feijenoorder liet zich inspireren door ‘Feyenoord, wij houden van die club’, dat wederom uitgroeide tot een stadionhit.

John Metgod met een gitaar in zijn hand, John de Wolf met een enorme koptelefoon op zijn hoofd en een vals zingende József Kiprich. Feyenoordsupporters van boven de 30 jaar weten meteen waar het over gaat: de videoclip van het nummer ‘Feyenoord, we houden van die club’, gezongen door de selectie van 1992. Het is één brok nostalgie. En wie te jong is om het (bewust) meegemaakt te kunnen hebben moet maar eens op YouTube kijken. Smullen.

KAMPIOENSKRIEBELS

De kerngroep van supportersvereniging De Feijenoorder was het dan ook unaniem eens dat dit stadionlied de basis moest zijn voor een serie sfeeracties. „Toen we de eerste drie competitiewedstrijden na de winterstop wonnen, kwamen de eerste kampioenskriebels”, zegt Eduard Cachet. „Iemand kwam toen met dit idee op de proppen en iedereen was gelijk enthousiast en Feyenoord was ook snel akkoord. Bovendien konden we het mede dankzij een bijdrage van de spelersgroep betalen.” Het refrein bestaat uit acht regels dus werden plannen gemaakt voor acht verschillende spandoeken:

Feyenoord, we houden van die club
Feyenoord, op weg naar weer een cup
We zijn niet te stoppen, we blijven nu gaan
Ja, Feyenoord blijft bovenaan
Feyenoord, zet ons in vuur en vlam
Feyenoord, die club uit Rotterdam
Aan ons is de glorie, het dal is voorbij

In de eigen Kuip waren de doeken 110 meter breed en 6 meter hoog, in de stadions van sc Heerenveen, Sparta, PEC Zwolle en Vitesse was er minder ruimte om zo groots uit te pakken. „De spandoeken die we in De Kuip hebben opgehangen vond ik het mooist”, zegt Cachet. „Door de enorme afmetingen kwamen ze heel goed tot hun recht en hadden ze meer impact.”

Honderden of misschien wel duizenden manuren zaten er in het maken van de fraaie doeken. Cachet: „Iedereen heeft gewoon een baan, dus we moesten onze vrije uren opofferen. Met zo’n groot spandoek waren we zeker een week bezig.”

En dan is het op de wedstrijddag zover. De spelers komen de tunnel uit en betreden het veld. Het applaus klatert van de tribunes. Niet alleen voor de gladiatoren op noppen, maar ook voor de creatievelingen die verantwoordelijk zijn voor het reusachtige spandoek. De fans kunnen er slechts een paar minuutjes van genieten, want dan wordt het kunstwerk weer opgerold. „Dat hoort er nu eenmaal bij, dat weten we van tevoren”, aldus Cachtet. „We krijgen heel veel positieve reacties, dat is belangrijker.”

Bron: Johan van Boven, Metronieuws.nl