Special Paul Bosvelt

Ieder seizoen kiest de redactie van magazine Hand in Hand een Feyenoorder die het verdient in het zonnetje gezet te worden door wat hij of zij heeft betekend voor onze club. De volgende Feyenoorder die we toevoegen aan dit mooie rijtje is Paul – …he is fucking everywhere – Bosvelt. De special verscheen eind april.

Daar stond ‘ie dan, op 8 mei 2002, in zijn eigen Kuip. Een gevaarte van zo’n zeven kilo boven zijn hoofd, de UEFA Cup. Voor het eerst sinds 1974 was de Europese prijs weer in handen van Feyenoord. En dat kwam mede door de man die hem op 8 mei in een trillende Kuip als eerste mocht vasthouden: aanvoerder Paul Bosvelt. Hoewel hij daar zelf wat meer bescheiden over zal zijn. Paul Bosvelt is niet het type dat op de voorgrond treedt. Waarschijnlijk is dat ook de reden waarom we bijna allemaal zo’n fan waren van de nuchtere man uit Doetinchem. Hij vertegenwoordigde het Feyenoord-gevoel. ‘He is here, he is there, he is fucking everywhere’. Hij was er als het nodig was, bleef maar gaan. Was dol op het spelletje, en is dat nog steeds als technisch manager van Go Ahead Eagles, maar op de voorgrond treden? Nee, waarom zou hij?

Toch werkte hij mee aan de special die we als Hand in Hand redactie in april uit hebben gebracht. De keuze voor Paul was een logische: twintig jaar na de winst van de UEFA Cup weten we dat hij nog altijd de laatste aanvoerder in het Nederlandse voetbal is die de Cup won. In de special vertelt Paul vanuit zijn huidige woonplaats Deventer over die grote prijs, over het landskampioenschap van 1999, over het toeval waardoor hij in het betaald voetbal belandde, over de reden dat hij nog steeds verknocht is aan Rotterdam en over zijn onverwachte vertrek in 2003: “Ik had in mijn hoofd om bij Feyenoord af te sluiten.”